PHARMAOXY 50

Oxymetholone (ook bekend als anapolon of anadrol) is een zeer drastische synthetische steroïde, een 17-alfa-gealkyleerde modificatie van dihydrotestosteron. Het werd ontwikkeld voor de behandeling van osteoporose en bloedarmoede, en om spiergroei te stimuleren bij ondervoede en verzwakte patiënten. Oxymetholon is door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) goedgekeurd voor gebruik bij mensen. Later werden er niet-steroïde geneesmiddelen ontwikkeld die bloedarmoede en osteoporose effectief konden behandelen; hierdoor verloor oxymetholon zijn populariteit en in 1993 besloot Syntex, net als andere fabrikanten, de productie van het medicijn te staken.

Qua prestatieparameters lijkt oxymetholon het meest op methandienone. Net als methandienone zorgt het niet alleen voor actieve spiergroei, maar ook voor een aanzienlijke toename van de krachtprestaties. Een groot deel van het gewonnen gewicht wordt echter veroorzaakt door vochtretentie in het lichaam, wat kan leiden tot een hoge bloeddruk tijdens de cyclus.

Dankzij zijn vermogen om de hemoglobinespiegel te beïnvloeden en het bloedvolume in het lichaam te verhogen, kan oxymetholon een extreem sterk pompend effect veroorzaken bij atleten, wat het trainingsproces compliceert, omdat spieren bijna direct na de eerste zware set spierpijn krijgen.

Oxymetholon is een derivaat van dihydrotestosteron, wat het een chemische structuur geeft die niet aromatiseert. Ondanks dat oxymetholon niet direct wordt omgezet in estradiol, heeft het zelf uitgesproken oestrogene eigenschappen. Houd er rekening mee dat vanwege deze eigenaardigheid alleen anti-oestrogenen oestrogene bijwerkingen kunnen bestrijden, maar geen aromataseremmers, omdat aromatase niet bij het proces betrokken is.

Sommigen suggereren dat de oestrogene activiteit van oxymetholon verband houdt met de progestagene activiteit, zoals bij nandrolones. De bijwerkingen kunnen vergelijkbaar zijn. Medische studies hebben echter aangetoond dat oxymetholon geen progestagene activiteit bezit.

Pharmacom Labs is erin geslaagd de injecteerbare versie van deze steroïde te ontwikkelen. Dankzij de ontbrekende eerste passage door de lever vertoont het een hogere biologische beschikbaarheid (= efficiëntie) en een lagere hepatoxiteit in vergelijking met de orale versie.